TCP- ի ղեկավարները եւ UDP- ի ղեկավարները պարզաբանում են

Տրանսմիսիայի վերահսկման արձանագրություն (TCP) եւ User Datagram արձանագրությունը (UDP) ինտերնետ պրոտոկոլով (IP) օգտագործվող երկու ստանդարտ տրանսպորտային շերտերն են:

Թե TDP- ն, եւ UDP- ն օգտագործում են փաթեթային հաղորդագրության տվյալների մի մաս, ցանցային միացումների փոխանցման համար: TCP- ի թիրախները եւ UDP- ի գլուխները պարունակում են մի շարք պարամետրեր, որոնք կոչվում են արձանագրության տեխնիկական բնութագրերով սահմանված դաշտերը :

TCP ֆորմատը

Յուրաքանչյուր TCP- ի վերնագիրն ունի 10 պարտադիր դաշտ, որը կազմում է 20 բայթ (160 բիտ ): Նրանք կարող են նաեւ ընտրովիաբար լրացուցիչ տվյալների բաժին ներդնել մինչեւ 40 բայթ:

Սա TCP- ի վերնագրերի դասավորությունը.

  1. Աղբյուր TCP պորտի համարը (2 բայթ)
  2. Թիմի TCP պորտի համարը (2 բայթ)
  3. Սերիայի համարը (4 բայթ)
  4. Ճանաչման համարը (4 բայթ)
  5. TCP տվյալների օֆսեթ (4 բիթ)
  6. Պահպանված տվյալներ (3 բիթ)
  7. Կառավարման դրոշներ (մինչեւ 9 բիթ)
  8. Պատուհանների չափս (2 բայթ)
  9. TCP checksum (2 բայթ)
  10. Շտապ ցուցիչ (2 բայթ)
  11. TCP- ի ընտրովի տվյալներ (0-40 բայթ)

TCP- ը ներառում է վերնագրի դաշտերը հաղորդագրության հոսքի մեջ վերը նշված կարգում:

UDP վերնագրի ձեւաչափը

Քանի որ UDP- ն զգալիորեն սահմանափակվում է TCP- ի կարողությունների մեջ, նրա վերնագրերը շատ ավելի փոքր են: A UDP խորագիրը պարունակում է 8 բայթ, բաժանված է հետեւյալ չորս պարտադիր դաշտերը.

  1. Աղբյուրի պորտի համարը (2 բայթ)
  2. Նպատակը նավահանգստի համարը (2 բայթ)
  3. Տվյալների երկարությունը (2 բայթ)
  4. UDP checksum (2 բայթ)

UDP ներդիրների վերնագրի դաշտերը իր հաղորդագրության հոսքի մեջ վերը նշված կարգով: